Moord Marisse van der Burg en ontvoering dochter Isra door Hasèn Aksema

Op 9 augustus 2004 vermoordt de Libiër Hasèn Aksema (38) zijn ex-vrouw in het bijzijn van hun destijds 2-jarige dochtertje Isra. Hierna ontvoert hij zijn dochter naar Libië. Hasèn wordt in november 2006 door de Nederlandse rechtbank bij verstek levenslang veroordeeld. Hij staat nu op de Nationale Opsporingslijst.

De vrouw die Hasèn Aksema hielp wordt door hem na een paar dagen weer naar Nederland gestuurd. Eenmaal in Libië aangekomen blijkt Hasèn een Libische echtgenote te hebben en voor zijn Nederlandse vriendin is daar dan ook geen plaats. De vrouw en de andere handlanger zijn in Nederland opgepakt en veroordeeld. Hasèn zelf wordt in november 2006 bij verstek levenslang veroordeeld voor de moord op Marisse voor de ogen van zijn dochtertje Isra en haar ontvoering.

Hasèn Aksema is 9 augustus 2004 met zijn dochtertje naar de Libische hoofdstad Tripoli gevlogen. Na een tijdje ontdekt Nederlandse ambassadepersoneel dat Isra in een buitenwijk van de stad woont, bij de echtgenote en de moeder van Hasèn. Onder het regime van Khadaffi, die in die tijd aan de macht is, is het nagenoeg onmogelijk om contact te leggen.

In februari 2011 breekt er een opstand uit in Libië. Er start een nieuwe, angstige periode voor de familie van Isra in Nederland. De inmiddels 9-jarige Isra woont, voor zover kan worden nagegaan, met haar vaders familie nog steeds in Tripoli. In oktober 2011 komt er een definitief einde aan de macht van Khadaffi en in Nederland ontstaat nieuwe hoop dat het contact met Isra hersteld zal kunnen worden.

Het Openbaar Ministerie heeft besloten om Hasèn Aksema op de Nationale Opsporingslijst te zetten. Door het bekend maken van zijn foto en gegevens hoopt de politie met tips achter zijn verblijfplaats te komen zodat hij in ieder geval zijn straf krijgt en het contact hersteld word tussen Isra en haar Nederlandse familie.

Hasèn Amhamed Aksema is geboren op 20 augustus 1975, hij is lichtgetint en zo’n 1.80m lang. Hij gebruikt verschillende aliassen waaronder Hussein Emhemed Eksuma en Hussain Mohammed Qassouma. Hasen spreekt Arabisch, Engels, Italiaans en gebrekkig Nederlands. Deze foto is zo’n 10 jaar geleden gemaakt en hij kan dus behoorlijk veranderd zijn in de afgelopen jaren.

In de periode dat Hasèn Aksema in Nederland woonde had hij meerdere vriendinnen. Hasèn was een aantrekkelijke man met een vlotte babbel. Naast de vriendin die hij voor zijn karretje spande om Isra het land uit te krijgen, had hij nog meer vriendinnen in Nederland. De politie hoopt dat er vrouwen zijn die Hasèn herkennen of eventueel zelfs een relatie met hem hebben gehad. Zij zouden recentere foto’s van hem kunnen hebben.

Er kunnen ook mensen in Nederland zijn die nog steeds contact hebben met Hasèn en die zich tot op heden niet hebben gerealiseerd wat hij op zijn kerfstok had. Zij worden verzocht contact op te nemen met de politie.

Marissa is pas 19 als ze in 1998 Hasèn Aksema ontmoet. De Libiër zwierf alleen en zonder verblijfsvergunning op straat. Ze neemt hem onder haar hoede. Marisse valt vervolgens als een blok voor Hasèn en ze trouwen. Maar een gelukkig huwelijk is het niet.

Op 24 augustus 2001 krijgen Hasèn en Marisse een kindje, een meisje dat ze Isra noemen. Maar ook de geboorte van Isra maakt het huwelijk er voor Marisse niet beter op. Na vier jaar hel besluit ze in 2002 van Hasèn te scheiden. Samen met Isra neemt Marisse haar intrek in een 1-kamerwoning aan de Markelose weg in het Twentse Goor. Haar ex-man heeft een omgangsregeling en ziet Isra drie uurtjes per week.

Op maandag 9 augustus 2004 komt Hasèn ‘s ochtends langs bij Marisse. Hij zegt dat hij Isra wil meenemen voor een gezellig dagje, maar het loopt heel anders: voor de ogen van Isra mishandelt hij haar moeder. Hij knevelt Marisse’s handen en voeten en omwikkelt haar hoofd met 27 meter duct-tape. Alleen een klein stukje van haar neus laat hij vrij. Marisse heeft geen schijn van kans en overlijdt voor iemand weet wat er is gebeurd.

Hasèn Aksema stapt met zijn doodsbange dochter bij twee handlangers in een auto en laat zich direct naar de luchthaven van Brussel rijden. Eén van zijn handlangers is zijn nieuwe vriendin, een blonde vrouw bij wie hij illegaal een peutertje in het paspoort heeft laten bijschrijven. In Brussel krijgt daardoor niemand argwaan als hij als Arabische man met zijn vriendin met een blond meisje op het vliegtuig naar Libië stapt.